Konteynerler ile Geleneksel Bölüm/Sütun Arasındaki Fark Nedir?

Web sayfalarındaki içeriği yapılandırma ve bölme şeklimiz zaman içinde gelişti. Web'in ilk günlerinde sayfalar, içeriği bloklara ve sütunlara ayırmak için <div> ve <table> gibi HTML etiketleri kullanılarak oluşturuldu. Bu yaklaşım katı ve esnek değildi. Son zamanlarda Elementor , CSS ızgarası ve flexbox gibi daha yeni yöntemleri tanıttı ve kapsayıcıları kullanarak sayfa yapısına daha modüler bir yaklaşım sağladı. Bu kapsayıcı tabanlı yaklaşım, web sayfalarını tasarlarken daha fazla esneklik ve yanıt verme yeteneği sunar.

Ancak kapsayıcılar, HTML bölümlerini ve sütunlarını kullanma şeklindeki eski yaklaşımı tamamen değiştirmeli mi? Bu yazıda geleneksel web bölümleri ile daha yeni, kapsayıcı tabanlı yaklaşımlar arasındaki temel farklara bakacağız. Her sistemin avantajlarını ve dezavantajlarını karşılaştıracağız. Kapsayıcıların ve bölümlerin güçlü yönlerini anlamak, geliştiricilerin kendi özel içerik ve düzen ihtiyaçları için en iyi yapısal yaklaşımı kullanmalarına olanak tanır. Doğru denge ile hem kapsayıcılar hem de bölümler, sağlam web sitesi mimarileri oluşturmada birbirini tamamlayabilir.

Kapları ve bölümleri/sütunları tanımlama

Sayfa yapısından bahsederken bölümler/sütunlar ve kapsayıcılar ile ne kastettiğimizi açıkça tanımlayarak başlayalım.

Bölümler/Sütunlar

Bir web sayfasındaki içeriği bölmenin geleneksel yolu, içeriği farklı bloklara ayıran HTML etiketlerinin kullanılmasıdır. <div>, <section>, <article>, <header>, <footer> vb. etiketler sayfayı sütunlara ve bölümlere ayırmanıza olanak tanır.

Örneğin, üst gezinme çubuğu için <header>, ana içerik gövdesi için <section>, kenar çubuğu için <aside> ve alt öğeler için <footer> kullanabilirsiniz. Bu HTML öğeleri belirli içerik türleri için sabit kapsayıcılar oluşturur.

Konteynerler

Kapsayıcılar, sayfayı yapısal modüllere veya kutulara bölmek için Flexbox ve CSS ızgarası gibi CSS özelliklerini kullanarak farklı bir yaklaşım benimser. Bu kapların ayarlanabilir genişlikleri ve konumları vardır, bu da düzeni daha esnek ve duyarlı hale getirir.

Geliştiriciler, yeniden kullanılabilir, modüler bileşenleri tanımlamak için <div> etiketleri yerine ".container", ".header" ve ".sidebar" gibi sınıfları kullanabilir. Kapsayıcılar, bölümler gibi belirli içerik türlerine bağlı değildir. Odak noktası esnek bir kutu modeli oluşturmaktır.

Bu, HTML etiketleriyle oluşturulan daha katı bölümlere kıyasla daha özelleştirilebilir ve uyarlanabilir sayfa düzenlerine olanak tanır.

Neden Konteynerleri Kullanmalı?

Kapsayıcılar hızlı bir şekilde web sayfası düzenleri ve grup widget'ları oluşturmanıza olanak tanır. Bu, içeriğinizin nasıl görüntülendiğini kontrol etmenize ve web oluşturma iş akışlarınızı kolaylaştırmanıza olanak tanır.

Flexbox Containers'ı kullanarak, daha yalın kod yoluyla sayfa hızını artırabilir, yanıt verme hızı üzerinde daha hassas kontrol elde edebilir ve karmaşık mizanpajları daha kolay oluşturabilirsiniz. Kapsayıcı şablonlarla web sitenizin diğer bölümlerinde kullanmak üzere şablonlar oluşturabilirsiniz.

Kapsayıcılar istikrarlı bir Elementor denemesidir; yeni sitelerde varsayılan olarak etkin olacaklardır veya bunları mevcut siteler için WordPress kontrol panelinden etkinleştirebilirsiniz. İşte konteyner kullanmanın bazı yararları.

Cevaplanabilirlik

Web sayfalarını tasarlarken hem sayfa yükleme performansını hem de içeriğin cihazlara ve ekran boyutlarına nasıl uyum sağladığını dikkate almak önemlidir. Kapsayıcıların kullanılması, geleneksel bölümlere kıyasla yanıt verme hızı ve içerik görüntüleme üzerinde daha fazla kontrol sağlar.

Konteynerler sayesinde öğeler, farklı platformlar için sıralarını ve görünürlüklerini optimize edecek şekilde gruplandırılabilir. Bu, gizli öğelerin verimsiz bir şekilde istiflenmesini önler ve daha sorunsuz yanıt veren bir deneyim yaratır. Kapsayıcılar, tasarımcılara, içeriğin farklı görünüm pencerelerinde düzenlerin nasıl yeniden akıtılması veya kaydırılması gerektiğini tam olarak tanımlama esnekliği sağlar.

Genel olarak, bölümlere ek olarak kapsayıcılardan yararlanmak, gelişmiş cihazlar arası optimizasyon yoluyla kullanıcı deneyimini iyileştirir. Kapsayıcılar, ekran boyutları değiştikçe ekran davranışlarının ve içerik önceliğinin hassas şekilde yönetilmesini sağlar. Bu, her cihazda en iyi görüntülemeyi sağlayacak şekilde düzenlerini akıllıca uyarlayan sayfaların hızlı yüklenmesini sağlar.

Düzen Kontrolü

Konteynerler, geleneksel satır/sütun bölümlerine kıyasla optimize edilmiş tasarım ve karmaşık düzenler için daha fazla esneklik sağlar. Kapsayıcılar ızgara yapısıyla sınırlı olmadığından, tasarımcılar boyutlandırma ve konumlandırma üzerinde daha ayrıntılı kontrole sahiptir.

Kapsayıcı boyutlarını özelleştirebilir ve kapları diğer kapların içine yerleştirebilirsiniz. Bu modüler "kap içinde kapsayıcı" yaklaşımı, yeniden kullanılabilir bileşenlerle karmaşık sayfa şablonları oluşturmayı kolaylaştırır. Tasarımcılar başlıklar, kenar çubukları vb. gibi yinelenen öğeler için şablonlar oluşturabilir ve uygulayabilir. Bu, site genelinde süreklilik sağlar.

Bunun aksine, bölümler içeriği yalnızca doğrusal bir belge akışında farklı bloklara bölebilir. Satır/sütun ızgarası düzen seçeneklerini sınırlar. Kapsayıcılar bu kısıtlamaları ortadan kaldırarak gerçekten özelleştirilebilir duyarlı davranışa ve yeniden kullanılabilir şablon modüllerine olanak tanır.

Sayfa hızı

Sayfa tasarımında bölümler yerine kapsayıcıların kullanılması, sayfa yükleme hızının artırılmasına yardımcı olabilir. Kapsayıcılar, bölümlere kıyasla gereken bölücülerin ve yapısal HTML öğelerinin sayısını en aza indirir.

Bölümlerde genellikle DOM ağacının karmaşıklığını artıran çok sayıda iç içe geçmiş sütun, satır ve alt bölüm bulunur. Daha karmaşık DOM'lar, daha büyük dosya boyutları ve daha fazla kaynak isteği nedeniyle sayfaların daha yavaş yüklenmesine neden olur.

Konteynerler, gereksiz bölücüleri azaltarak arka uç kodunu ve DOM yapısını basitleştirir. Daha yalın DOM, tarayıcıya yüklendiğinde sayfanın daha hızlı oluşturulması anlamına gelir.

Sayfa hızını optimize etmek için Geliştirici Araçları'nda sitenizin DOM ağacını inceleyin ve bölümleri kapsayıcılar halinde birleştirme fırsatlarını arayın. Fazla kapsayıcıların kaldırılması, sayfaların daha hızlı yüklenmesi için DOM'u doğrudan düzene sokar.

Köprü oluşturma

Kapsayıcılar, bölümlere kıyasla bağlantılar için daha fazla esneklik sunar. HTML bağlantı etiketleri kullanılarak kapsayıcıların tamamı tıklanabilir hale getirilebilir, bu da tüm modülün bağlantılı bir düğme gibi davranmasına neden olur.

Bu, harekete geçirici mesaj görüntüleri içeren kapsayıcılar için kullanışlıdır. Geçmişte, tam bir sütunun tıklanabilir olması için özel koda ihtiyaç duyuluyordu. Kapsayıcılarla herhangi bir modülü kusursuz bir köprüye dönüştürmek, bir bağlantı etiketi eklemek kadar kolaydır.

Bölümler bu tıklanabilir özelliği doğrudan desteklemez. Bölüm bağlantıları için tek seçenek, bölüm içindeki ayrı metin veya medya öğeleridir.

Kapsayıcılar, kapsayıcı düzeyinde bağlantının etkinleştirilmesiyle etkili harekete geçirici mesajlar oluşturmayı ve sitede gezinmeyi iyileştirmeyi kolaylaştırır. Bu geniş bağlantı potansiyeli, standart bölümlerin kısıtlamalarını aşmaktadır.

Konteyner Kullanmanın Dezavantajları

Bölümler yerine kapsayıcılar kullanmanın bazı potansiyel dezavantajları şunlardır:

• Daha az anlamsal anlam -<header>,<footer>vb. gibi HTML5 etiketleriyle oluşturulan bölümler. doğasında anlamsal anlam ve SEO faydaları vardır. Kapsayıcılar, ekran okuyucular ve arama motorları için bu bağlamsal anlamı kaybeder.
• Daha keskin öğrenme eğrisi - Kapsayıcılar, karmaşık düzenler oluşturmak için CSS ızgarası ve flexbox bilgisini gerektirir. Bunlar, div'lerle basit bölümlere ayırmaya karşı daha yeni becerilerdir. Öğrenme eğrisi daha dik olabilir.
• Tarayıcı uyumluluk sorunları - Eski tarayıcılar, CSS ızgarasının ve flexbox'ın tüm özelliklerini tam olarak desteklemeyebilir. Düzenler tarayıcılar arasında bozulabilir veya tutarsız olabilir. Bölümler tüm tarayıcılarda güvenilir bir şekilde çalışır.
• Basit düzenler için daha fazla çaba - Temel, doğrusal sayfa yapısı için bölümler, kapsayıcılar için gereksiz olabilecek içeriği bölmenin kolay bir yolunu sağlar. Kapsayıcılar karmaşık sayfalar için parlıyor.
• Özgüllük zorlukları - Kapsayıcıların yoğun kullanımı CSS özgüllüğü çatışmalarına yol açabilir. Daha fazla hata ayıklama çabası gerekebilir. Bölümler daha temiz basamaklı stillere sahiptir.
• Yapıyı görselleştirmek daha zor - Kapların iç içe geçmiş yapısı, sayfa düzenini ve öğeler arasındaki ilişkiyi daha az sezgisel hale getirebilir. Bölümler daha net görsel bölümler sağlar.
• Aşırı kullanım riski - Konteynerler o kadar fazla esneklik sağlar ki, yerleşim düzenlerinde aşırı mühendislik yapılması cazip gelebilir. Uygun olduğunda basit tutmak için kısıtlama gereklidir.

Özetle, konteynerler gelişmiş yanıt verme yeteneklerinin kilidini açar ancak dezavantajları azaltırken faydalarını en üst düzeye çıkarmak için daha fazla tasarım düşüncesi gerektirir.

Kapanış

İncelediğimiz gibi, hem bölümler hem de kapsayıcılar web sayfası içeriğini yapılandırmak için avantajlar sunar. Bölümler, farklı içerik alanlarını anlamsal olarak engellemenin ve net bir görsel hiyerarşi oluşturmanın kolay bir yolunu sağlar. Kapsayıcılar, flexbox gibi gelişmiş CSS yeteneklerini kullanarak daha modüler ve özelleştirilebilir düzenlere olanak tanır.

Bölümleri ve kapsayıcıları ne zaman kullanacağınızı bilmek, her yaklaşımın avantajlarından yararlanmanıza olanak tanır. Çoğu web sitesi için her ikisinin birleşimi optimal olacaktır. Bölümler genel sayfa taslağını ve daha üst düzey içerik bloklarını oluşturabilir. Konteynerler daha sonra üstbilgiler, kenar çubukları, altbilgiler vb. gibi karmaşık veya duyarlı bileşenler için esnek modüller sağlayabilir.

Elementor gibi sayfa oluşturucu araçlar, geleneksel bölümlerin yanı sıra kapsayıcıları da bir seçenek olarak entegre etmeye başladı. Bu, web tasarımcılarının sezgisel bir sürükle ve bırak arayüzünde kapsayıcıların gücünden yararlanmalarını kolaylaştırır. Örneğin, Elementor kapsayıcılarıyla oluşturulan şablonlar diğer kapsayıcı alanlarında yeniden kullanılabilir.